Spreek je vriendelijk tegen jezelf? Als je een fout maakt, veeg je de troep zachtjes weg, sluit je je ogen, haal je diep adem en vergeef je? Als je valt, veeg je het stof eraf en fluister je bemoedigende woorden tot je weer overeind komt? Laat je los wat je hebt gedaan en concentreer je je op waar je naartoe gaat? Sla je je armen om jezelf heen en knijp je?

Je leert mensen hoe ze je moeten behandelen.

Je leert ze in de manier waarop je om je eigen grappen lacht, in de manier waarop je lacht om je spiegelbeeld, in de manier waarop je je favoriete menu-item bestelt zonder een tweede glazuur. Je leert ze in de manier waarop je rent, in de manier waarop je lichaam beweegt, in de manier waarop je duwt en jezelf versterkt met elke stap.



Je leert ze op de manier waarop je continu vraagtekens zet, op de manier waarop je nooit twijfelt aan wat je in je hart voelt, op de manier waarop je dromen najaagt, zelfs als de rest van de wereld sceptisch staat.

Je leert mensen met tederheid tegen je te praten, geduldig en vriendelijk te zijn, te vergeven en aan te moedigen, te luisteren en te vertrouwen.

Je leert ze hoe ze op je moeten wachten, hoe je je mening kunt laten uitspreken, hoe je je hand kunt vasthouden en je lippen kunt kussen en je dicht kunt trekken als je beeft. Je leert ze op de manier waarop je je knieën tegen je borst wikkelt als je bang bent, op de manier waarop je zachtjes bloost over je wangen, op de manier waarop je lotion schuimt over je huid en je snijwonden verbindt en voorzichtig gladstrijkt over elke smet met liefde, geen haat.



Je neemt geen genoegen met woede, met bitterheid, met stemmen die je tot zwijgen brengen zonder je te laten spreken. Je staat niet toe dat negativiteit je zelfbeeld verandert of dat relaties je zelfdefinitie bepalen. Je kiest niet bij elke fout of fout, je wilt veranderen wie je bent en altijd bent geweest.

In de manier waarop je om jezelf geeft, waardeer je je onvolmaakte, mooie wezen - zo leer je mensen hoe ze je moeten behandelen.

Dus als je ruzie krijgt met iemand van wie je houdt, wanneer je grond wordt geschud, wanneer het leven moeilijk wordt, weten mensen dat ze jou moeten respecteren zoals jij jezelf respecteert. Ze moeten aardig voor je zijn, net zoals je voor je eigen hart bent. Ze moeten je waarderen, terwijl je waarde hecht aan je gedachten en zijn. Ze zouden van je moeten houden, omdat je volledig en volledig verliefd op jezelf bent geworden - ondanks onvolkomenheden en mislukkingen en stukjes van jou die er nog steeds aan werken om te worden wie je bedoeld bent te zijn.

Op de manier waarop je tegen jezelf praat, naar je hart luistert, aanmoedigt en duwt en versterkt en groeit: dat is hoe je anderen leert om je te behandelen. Met respect. Met vasthoudendheid.