Vertel me als je dit hebt ervaren: iemand op je Facebook, Instagram, Snapchat of andere sociale media ergert je gewoon en je weet niet zeker waarom. Ze posten misschien geen buitensporige politiek, spammen je met spelverzoeken of schreeuwen plat-aarde samenzweringen, maar er zit iets onder je huid. Ze hebben nog nooit iets kwaadaardigs gedaan en toch vind je ze niet leuk.

Een citaat van Marian Keyes is me altijd bijgebleven: 'De dingen die we het meest niet leuk vinden in anderen, zijn de eigenschappen die we het minst leuk vinden in onszelf'. Evenzo zei Carl Jung: 'Alles wat ons irriteert aan anderen kan ons leiden tot een begrip van onszelf'. Als iemand je geen kwaad of een beetje doet, maar je nog steeds niet van hen houdt, is de kans groot dat ze een soort van onzekerheid of onzekerheid oproepen diep in jezelf. Misschien weerspiegelen ze een eigenschap die je niet leuk vindt aan jezelf. Misschien benijd je ze ergens voor. Misschien zeg je dat een willekeurige YouTuber extreem vervelend is, maar je haat ze gewoon omdat ze de Nintendo Switch een week eerder hebben gekocht.

De volgende stap is om precies te bepalen wat de emotie is die ze roeren. Benijd je iets dat deze persoon heeft, zoals populariteit of economische status? Doen ze iets dat je vervelend vindt, eigenlijk een eigen karakterfout die je wilt veranderen? Of het nu bewust is of niet, we herkennen onze eigen fouten en tekortkomingen, en dat maakt het op zijn beurt gemakkelijker om die eigenschappen in anderen te identificeren.



In mijn tweede jaar van de universiteit had ik een zeer sterke afkeer van mijn buurman in mijn slaapzaal. Hij was een vreemde man, maar hij bedoelde het uiteindelijk goed en deed nooit iets om me te kleineren. Het ding was echter dat hij de diagnose Asperger-syndroom kreeg (meer extravert dan de typische Aspie, maar hij vertoonde de andere symptomen sterk).

Waarom is dat belangrijk? Ik ook.

Deze man vertoonde alle eigenschappen en acties waarvoor ik me schaamde. Hij ging tot het uiterste om meisjes te imponeren en riep hen daarbij uit. Hij was sociaal pijnlijk pijnlijk. Hij slaagde er niet in veel sociale normen te begrijpen. Al deze dingen die ik op de een of andere manier heb gedaan of meegemaakt en waar ik soms nog steeds het slachtoffer van word. Hij herinnerde me herhaaldelijk aan dingen die ik niet leuk vond aan mezelf, waardoor hij vijandigheid creëerde die hij niet verdiende.



Het duurde een tijdje voordat ik het begreep, maar ik realiseerde me eindelijk dat die dingen die ik deed zo vervelend gewoon projectie van mijn kant was. Hij vertegenwoordigde alles wat ik wenste dat ik niet was. De openbaring zelf was niet genoeg. Ik moest naar mezelf kijken, mijn struikelen vergeven en mijn fouten accepteren. Dit mentale reframing duurde enige tijd (en ik stromp er nog steeds soms in terug), maar mijn vijandigheid stortte langzaam weg.

verhuizen naar nyc van dc

Ik kwam hem zien als een geestverwant gevangen in een situatie vergelijkbaar met de mijne. Hij hielp me me te realiseren dat de dingen die hij in mij weerspiegelde, toch niet zo erg waren. Wat nog belangrijker is, ze kunnen worden overwonnen.

Nu is het tijd om na te denken over de Facebook-bugs in je oren. Dagboek over of mediteren. Wanneer je de onzekerheid identificeert die een persoon die je niet leuk vindt, schijnbaar zonder goede reden, fokt, kun je het echte probleem aanpakken in plaats van het op iemand anders te projecteren. Giftige emoties kunnen immers ongewenste gezondheidsproblemen veroorzaken. Waarom help je jezelf niet in plaats van pijn te doen?



Er is natuurlijk nog een voordeel aan het identificeren van deze geprojecteerde onzekerheden: het laat je anderen zien als menselijke wezens, niet tweedimensionale plagen. Dit kan leiden tot echte vriendschappen, of iets goeds stress als niets anders. Als je de haat in je hart laat vallen, word je een aantrekkelijker en magnetischer persoon, en daar is niets mis mee. Pluk die Facebook-bug vandaag nog uit je oor en word een beter persoon.