Ze haat het spelen van games. Ze haat het om gemengde signalen te sturen en te wachten om te sms'en en te doen alsof ze niet geeft om de mensen die het meest voor haar betekenen.

Maar als ze toegeeft dat ze gevoelens voor iemand heeft (een daad die ze als dapper beschouwt), zullen alle anderen zeggen dat ze te snel gaat. Te veel liefhebben. Te veel verwacht.

Als ze te snel sms't of altijd eerst sms'en of besluit tekst te verdubbelen, zullen mensen haar aankijken alsof ze aanhankelijk is. Alsof ze wanhopig is. Alsof ze ongeduldig en gepassioneerd is.



Dat doet ze niet willen om games te spelen, maar ze heeft het gevoel dat ze geen andere keus heeft. Dus herschrijft ze haar teksten om ze er casual uit te laten zien. Ze wacht minstens dertig minuten om terug te sms'en. Ze complimenteert haar verliefdheden - maar niet teveel, niets overduidelijk.

En ze verdraagt ​​het wanneer anders mensen spelen spelletjes. Ze probeert niet te klagen als ze tijd moet verspillen met het ontcijferen van hun gemengde signalen en het analyseren van hun gedrag.

Wachten ze een uur op sms om er cool uit te zien of reageren ze niet meer omdat ze eerlijk gezegd niets om haar konden geven? Annuleren ze plannen omdat ze het echt druk hebben of omdat er een beter aanbod is gedaan? Spelen ze moeilijk om te krijgen of zijn ze eigenlijk onmogelijk voor haar om te krijgen?



Ze haat die vragen. Ze kan niet tegen die spellen.

Ze wou dat ze naar iemand toe kon lopen en hen kon vertellen dat ze van hun ogen en hun glimlach houden, dat ze met hen op een date wil, dat ze wil zien of ze hebben wat nodig is om meer dan een weekend te duren, meer dan een zomer.

Ze wenst dat gevoelens niet verborgen hoefden te zijn. Dat mensen hun emoties zouden omarmen in plaats van te doen alsof ze beschamende geheimen waren.



Ze is het zat om maanden aan een man te verspillen - met hem te praten, met hem te flirten, hard te werken om zijn muren af ​​te breken - en dan erachter te komen dat hij vanaf het begin geen relatie wilde. Tenminste, niet bij haar.

Ze wil dat eerlijkheid de nieuwe norm wordt. Ze wou dat ze het iemand kon vertellen Ik vind je leuk, ik wil bij je zijn zonder als een engerd over te komen. Zonder te klinken alsof ze wanhopig een vriendje nodig had.

naar mijn zusje

Ze is het zat om te verbergen hoe ze zich voelt. Ze wil rondlopen met haar hart op haar mouw. Ze wil zeggen wat ze denkt in plaats van haar gedachten te censureren om er aantrekkelijker uit te zien.

Ze hoopt dat ze op een dag iemand zal vinden die weigert games te spelen en haar aanmoedigt hetzelfde te doen. Iemand die haar bereidheid om de waarheid te vertellen waardeert. Iemand die van haar houdt omdat ze een open boek is.

Iemand die niet wegloopt wanneer ze haar hart morst, maar een stap dichterbij komt.