Ontwikkel een dikke huid om de klap te verzachten wanneer de steek van een zin dezelfde impact heeft als een Molotov-cocktail.

Scherp je tong en plaats jezelf op een voetstuk zodat je veerkrachtig en onbereikbaar bent, boven en alleen.

Zet al je vertrouwen in iemand die je hand niet zou uitsteken als je zou verdrinken, en verdrink jezelf dan in hun kus.



Verlies jezelf aan hun riptiden, maar weet dat het nutteloos is om tegen de stroom in te zwemmen en te kokhalzen als de bittere smaak van afzenders je mond.

je hebt een doel in het leven

Vergeet hoe het is om meer te voelen dan een stijgende gevoelloosheid totdat je alleen loopt in een scherpe, mistige regen, dankbaar voor de kracht ervan.

Bekijk alles wat de vacature zou kunnen vervullen, zelfs als je er ziek van wordt - letterlijk misselijk - omdat het tenminste iets is.



Vergeet en negeer hoe mooi de lucht kan zijn wanneer de kleuren vervagen van lavendel naar mandarijn terwijl de zon keer op keer ondergaat.

Trek je terug uit alles en iedereen waar je van houdt, maar zoek hopeloos naar een verbinding, ook al was die er al.

Kijk rond in de helse wereld die je hebt gecreëerd en vind een droom, een hoop, een idee, alles om wanhopig aan vast te houden.



Vind een rustgevende stem die je herinnert aan geluk en thuis, een stem van iemand die je naar het licht kan leiden.

Schud je overwinterde huid af en maak je kettingen los, want niemand wil een gevangene zijn in zijn eigen lichaam en geest.

Begin op te merken dat de vogels nog steeds zingen, zelfs als je stopt met luisteren, en de hemel, onder grijze wolken, zal altijd dat blauwe fineer hebben.

Onthoud dat het leven de moeite waard is om te leven, zelfs als je bent gestopt met proberen, en liefde de moeite waard is om te vinden, zelfs als je niet kijkt.

Kijk op een willekeurige dag uit het raam om ervoor te zorgen dat de maan, de zon, de sterren en de wereld er nog steeds zijn.

Net zoals de maan in de was en afneemt en het tij hoog en laag rolt, tilt het leven je op en neer. Je weet dit diep van binnen, nietwaar?

Mensen zijn niets als ze niet resistent zijn, en zelfs als we eenmaal neerslachtig en vernietigd zijn, zijn we altijd te vinden. We kunnen onszelf altijd weer opbouwen.