Ik weet dat het een paar dagen, weken, maanden of zelfs jaren is geweest, maar zie dat je er nog bent! Je hebt het zover gehaald, en dat is echt iets! Temidden van alle rotzooi die hier gebeurt, overleef je continu; je bent niet dezelfde persoon als voorheen, je wordt elke dag sterker en sterker! Je moet jezelf daarvoor de eer geven.

Ik weet hoe moeilijk het is om een ​​gevecht te voeren waarbij je tegenstander je eigen zelf is, ik begrijp volledig hoe elke dag voelt als een overlevende game, het is alsof je leeft, maar je leeft niet echt; alsof je in een vrije val bent, nauwelijks wachtend op de tijd dat je dieptepunt bereikt, of dat je al dieptepunt hebt bereikt, maar je voelde gewoon NUMB. Ja, dat gevoel van gevoelloosheid, het is wanneer de pijn te veel is die je net voelde, onverschillig.

Ik weet dat er tijden zijn dat je het gevoel hebt dat je waardeloos bent en dat niemand er iets om geeft, zelfs als je in de aarde verdwijnt.

Zelfs praten met je vrienden of geliefden is zinloos, omdat je het gevoel hebt dat ze misschien niet begrijpen wat je doormaakt, je bent bang voor hun oordelen, dus hou je het allemaal voor jezelf, sluit je jezelf volledig af en maak je jezelf los van iedereen. Er zijn momenten dat je dit holle zinkende gevoel in je borst hebt en je het moeilijk vindt om volledig te functioneren. Je begint jezelf af te vragen dat het misschien zijn karma is dat je in je zielige kont bijt?



Je begint jezelf de schuld te geven, dat als je niet voor je verkeerde keuzes kiest, je leven niet zou slinken. Soms weet je gewoon niet hoe je je dag moet beginnen omdat je je hopeloos voelt. De schuld knaagt aan alle hoop die je in jezelf hebt, alsof je langzaam toegeeft aan die duistere kracht die al een tijdje om je heen op de loer ligt. Soms wil je gewoon aan alles ontsnappen, maar dat kan niet, het is alsof je gevangen zit in je eigen versie van de hel.

Ik begrijp dat depressie niet zo gemakkelijk te overwinnen is, je kunt niet gewoon zelf proberen om eruit te breken; maar onthoud dat je altijd controle hebt over je emoties.

Je beter voelen kost tijd en veel moeite, maar je komt er wel! Je bent niet alleen. Iedereen vecht met zijn eigen veldslagen; iedereen is op zijn eigen manier in de war. Je bent het misschien beu om altijd te horen dat 'alles goed komt', maar uiteindelijk zal alles snel genoeg kloppen! Je moet erin geloven! Geef het leven niet op! En vooral, geef jezelf niet op!



Je moet geduld hebben met jezelf en de wil van God. Iedereen is een work in progress, ik zeg het niet om je beter te voelen, ik zeg het omdat het de waarheid is. Weet dat je altijd een keuze hebt, kies er altijd voor beter te zijn, om het beter te doen! Doe niet iets dat de situatie nog erger maakt.

Je wordt niet bepaald door hoeveel mislukkingen je je hele leven hebt opgelopen, maar door hoe goed je ondanks alles opstaat. Je hoeft niet altijd alleen je gevechten te bevechten, soms betekent het vragen van hulp van andere mensen niet dat je zwak bent of je kunt gewoon praten, je openstellen voor hen, het zal je helpen je beter te voelen. Doe dingen waardoor je je goed voelt, je kunt een nieuwe hobby ontwikkelen, oefenen, jezelf uitdrukken door te schrijven, kunst of zelfs muziek; kanaal die negativiteit naar iets productiefs! Zet jezelf niet van de wereld vast, want hoe meer je die negatieve sfeer voedt, hoe meer je zult lijden. VERMIJD negatief denken; het zal alleen die depressie voeden.

Houd er ten slotte altijd rekening mee dat je geliefd bent! Je bent het aan jezelf verplicht om goed voor je wezen te zorgen: mentaal, fysiek en spiritueel. Positief denken is altijd de sleutel! Dus glimlach en geef jezelf een schouderklopje om dit te lezen!