1. Je mist ze omdat je mist wat slecht voor je is, en dat maakt hen in de eerste plaats giftig

2. Van jezelf houden is gemakkelijker zonder hen. ZO veel gemakkelijker.

3. Het kost meer tijd dan je was om te herstellen. Dat is waar u de waarde van geduld en hoop in uw dagelijks leven moet leren.

4. Je hebt het gevoel dat de wereld binnen handbereik is, je kunt doen, voelen en zeggen wat je wilt zonder dat ze er zijn om het te valideren.

5. Je herschept verloren energie in jezelf, door nieuwe mensen te ontmoeten die je beter behandelen. Je hebt niet langer de pijn om voor iemand te zorgen die onverschillig tegenover je staat.

Het zijn deze mensen die je terug kunnen trekken uit je dromen, van volledig van jezelf houden en emotionele gezondheid. Degenen die voorkomen dat je de leegte opvult die je zelf voelt, met je eigen validatie, je eigen liefde en zelfwaarde. Ik heb me gerealiseerd dat echt geluk niet kan komen zonder dat we de giftige mensen om ons heen loslaten.

trots om single te zijn

Zelfs als juist die mensen degenen zijn van wie je het meest houdt, degenen waar je jezelf niet zonder kunt zien, degenen wiens geluk meer voor jou betekent dan de jouwe, maar je KUNT zonder hen zijn.



Je kunt reizen zonder hen, je kunt een passie vinden waarvan je nooit wist dat je ze zonder had, en je kunt doorgaan naar grotere prestaties zonder hen, omdat niet alles je terug naar hen zou moeten brengen. Er zullen herinneringen aan je nek blijven kleven als een tweede huid, maar alles wat je doet en bent, moet niet alles zijn wat ze leuk vonden of wat ze je hebben beïnvloed om te worden.

Er zullen dagen zijn dat je herinnert aan de nachten dat ze bij je bleven eten en praten over het leven. Er zullen dagen zijn dat de kleinste onbeschrijflijke dingen je eraan herinneren zonder dat je het zelfs maar wilt. Laat ze. Raak ze niet aan met bitterheid, verwijten of zelfhaat, want dat zal je alleen maar pijn doen. Laat ze zijn zoals ze zijn; het verleden.

wanneer iemand los te laten

Neem die stukjes even weg en breng jezelf terug naar wie je nu bent. Niet wie je was, niet de onzekerheid waardoor ze je het gevoel gaven dat je belichaamd was. Denk aan het huidige moment en laat het verleden achter als een springplank voor groei, en je toekomst als een geschenk voor het overwinnen van de naar jou gegooide negatieven. Iets om in gedachten te houden is dat je misschien niet bent waar je wilt zijn, godzijdank ben je niet waar je was. '



Ik kwam tot de conclusie dat het leven kan zijn als wachten tot de trein stopt, zodat je verder kunt. Je krijgt flitsen van wazige gezichten te zien terwijl het over de baan racet, gezichten die je nooit zult ontmoeten en verhalen waar je nooit naar zult luisteren. Je hebt daar geen last van omdat het onbekend is, maar het is bekend dat ze er zijn. We beseffen dat we niet alles kunnen weten, en dat we het nooit allemaal kunnen hebben. Dan gaat de deur open en stapt u een tijdje binnen met de mensen om u heen, onbekende gezichten die dezelfde of andere bestemming hebben en dan stapt u weer uit bij uw volgende stopplaats.

Wanneer giftige mensen in je leven achterblijven, blijf je treinen nemen naar meer nieuwe plaatsen. Giftige mensen zullen je alleen volgen om te voorkomen dat je van die nieuwe plekken geniet, nieuwe mensen ontmoet en elke harmonie of vrede uitademt. Ze geven het leven het gevoel dat er maar één trein is en één manier om je leven te leiden. Met hen. Dat is absoluut verkeerd. Je verdient het om gewaardeerd te worden, gezocht te worden door mensen die je oprecht bewonderen om je persoonlijkheid.

De waarheid wordt verteld, je bent een geschenk. Je bent het mooie gebroken ding dat de wereld draaiende houdt, en dat besef wordt alleen bereikt als je de mensen loslaat die je pijn hebben gedaan, het verleden dat je achtervolgt, en oefen elke dag zelfontdekking om jezelf eerst te leren kennen voordat je besluit iemand anders in je leven te brengen. Het loslaten van sommige mensen heeft me het gevoel gegeven dat ik eindelijk kon ademen, ik adem gelukzaligheid in, en ik adem uit met hoop dat het ooit beter zal worden door God die mij leidt.

Dat hij me toestaat te begrijpen dat de mensen van wie ik zoveel heb gehouden en die ik moest loslaten de grootste dingen zijn die me hadden kunnen overkomen. Dat de pijn tijdelijk is, en dat is wat mij drijft om meer lief te hebben, meer te bidden en meer te leven. Hoe ver ik ook ga in de wereld, ik vergeet nooit dat de mensen die in mijn leven thuishoren, een manier hebben om terug te komen, anders zal God hen twee keer zo goed vervangen door iemand.