Iemand die heel dicht bij me staat, een inspirerende en sympathieke man die mijn hele leven onvoorwaardelijk van me heeft gehouden, verloor onlangs zijn baan. Voor mij is dit een volkomen absurde misrekening door zijn werkgever. Voor hem is het niet alleen een verlies van inkomsten, maar een verlies van identiteit dat zijn eigenwaarde volledig heeft ondermijnd. Zijn reactie heeft me een belangrijk besef opgeleverd - ik wil mijn eigenwaarde niet aan mijn carrière ontlenen. Eigenlijk wil ik mijn eigenwaarde niet ontlenen aan iets buiten mijzelf.

Ik heb sinds mijn tienerjaren last van depressie. Ik weet wat het betekent om je hol en waardeloos te voelen. Het grootste deel van mijn leven kwam mijn eigenwaarde voort uit academisch succes. Het grootste probleem was dat ik, ondanks mijn algemene intellectuele bekwaamheid, zou afdalen in een diepe depressie wanneer ik niet aan mijn eigen verwachtingen voldeed of - meer specifiek - de verwachtingen die ik dacht dat andere mensen voor mij hadden.

Net als mijn vriend hing mijn vertrouwen en geluk af van dit ene aspect van mezelf. Dit is geen gezonde manier van leven, noch een bijzonder ongewoon probleem. Leren om ons zelfgevoel te diversifiëren en een interne waardering voor het bestaan ​​te cultiveren is niet eenvoudig, maar ik heb ontdekt dat het mogelijk is.



1. Introspectie is de sleutel.

Het proces moet beginnen met wat serieuze tijd die net is doorgebracht in de gaten hebben jezelf. Wat heb je jezelf waardig geacht? Jouw baan? Je uiterlijk? Je slimheid? Jouw relatie? Is het een ding of een veelvoud aan aspecten van jezelf dat je een gevoel van waarde geeft? Als er één faalt (je krijgt een slecht cijfer of laat je werk los of je komt weer terug), herken je dan nog steeds dat je het waard bent?

Zijn de redenen die u uzelf waardig vindt om onevenredig te bestaan ​​aan externe effecten? Of kunt u uw eigenwaarde herleiden tot enkele interne zekerheden?

2. Maak een inventaris op van uw vermogen.

Ik deed het altijd goed in een traditionele schoolomgeving. Ik was stil in de klas, stak mijn hand op om te spreken en was uitstekend in het afleggen van tests. Ik ontving lof van mijn leraren op school en studeerde daarna af aan een prestigieuze universiteit, waarna ik een plaats verdiende op een internationale graduate school. Tot voor kort dacht ik dat school het enige was waar ik goed in was. Ik vertrouwde op de lof van anderen en validatie van externe instellingen om mijn eigenwaarde te behouden. Ik had slechts in één aandeel belegd en toen deze zakte, crashte ik.



Slechts drie maanden voordat ik op een vliegtuig zou stappen om de wereld over te gaan voor graduate school, had ik de moed om mezelf eindelijk af te vragen 'Is dit echt wat ik wil doen'? Ik besefte toen dat ik niet wilde gaan. Ik had het jaar sinds mijn afstuderen besteed aan het cultiveren van mijn eigenwaarde bijna standaard omdat het de eerste keer was dat ik peuter was dat ik niet op school zat. Ik realiseerde me dat ik goed was in en mijn werk leuk vond. Ik kan nieuwe vrienden maken en relaties onderhouden. Ik kan verdomd goede boerenkoolchips maken en ben erin geslaagd om een ​​niveau van flexibiliteit te bereiken in zes maanden yoga die ik een jaar geleden nog onmogelijk had gedacht. Ik kan meer dan school en ben meer dan een GPA.

3. Diversifiëren.

Mijn onderbreking van school begon een beetje beverig - ik viel terug in een depressie omdat ik geen school had om me een gevoel van waarde te geven. Toch slaagde ik erin er lang genoeg uit te komen om te solliciteren en yoga voor het eerst te proberen. Deze twee beslissingen, genomen temidden van de beklemmende mist van depressie, hebben mijn leven drastisch veranderd ten goede. Door mijn werk heb ik vriendschappen opgebouwd, verantwoordelijkheid en leiderschapsvaardigheden opgedaan, terwijl ik op een plek ben waar mijn opleiding heel weinig uitmaakt. Yoga heeft me geholpen mijn relatie met mezelf te versterken en de rustige tijd gegeven die nodig is om een ​​bewuster leven te leiden. Het bood ook de ruimte die ik nodig had om mezelf opnieuw vertrouwd te maken met mijn gevoelens over wie ik ben en wat voor soort leven ik wil leiden.

4. Ontwikkel een gevoel van eigenwaarde dat in jezelf ontstaat.

Dit is niet gemakkelijk en was moeilijk voor mij om me zelfs een jaar geleden voor te stellen. Het komt van het herkennen van je waarde zonder validatie van anderen te zoeken. Ik weet dat ik slim ben, maar niet alleen omdat ik goede cijfers heb gehaald op school. Ik weet dat ik een goede vriend en een redelijk goede kok en een uitstekende werknemer ben. Validatie en complimenten zijn natuurlijk altijd leuk, maar ik kan nog steeds veilig zijn in mijn eigen waarde, zelfs als ik geen goede feedback krijg.