De vreemdeling naast me is een iconisch boek over echte misdaad geschreven door Ann Rule over de man met wie ze bevriend was tijdens het werken aan een crisishotline in Seattle. De man die Ted Bundy bleek te zijn.

Achtergrond

(*) Ann Rule was een voormalige politieagente die dacht dat ze vanwege haar 'aangeboren vaardigheid' en training het verschil kon voelen tussen een slecht persoon en een goed persoon.

(*) Ann ontmoette Ted Bundy toen ze vrijwilliger was en hij studeerde aan een crisis-hotline in Seattle. Ze vond hem meteen leuk en ze werden vrienden. Ann was 15 jaar ouder dan hij en beschouwde hem als een jongere broer (een bijzonder sympathieke positie voor Ted om in te zitten, aangezien Ann haar werkelijke broer aan zelfmoord verloor).



(*) Terwijl ze werkte aan de crisis-hotline, zag ze dat Ted empathisch en behulpzaam was met de bellers. Ze zei dat ze hem vele levens had zien redden.

(*) Toen hun diensten voorbij waren en het donker was, liep Ted Ann naar haar auto om ervoor te zorgen dat ze veilig binnen was.

(*) Op het moment dat ze Ted ontmoette, was Ann al freelance-schrijver voor verschillende echte misdaadbladen. Maanden voordat Ted ooit een verdachte zou worden in de gevallen van de meisjes in Washington, tekende ze een contract om er een boek over te schrijven. Het was nooit bedoeld als een boek over de man waarvan ze dacht dat het haar vriend was.



Teds slachtoffers

(*) Er bestaat geen echte body-telling voor Bundy. Op een gegeven moment vertelde hij rechercheurs dat ze 'een cijfer moesten toevoegen' aan hun schatting. Ann Rule denkt dat zijn telling meer dan honderd kan zijn.

(*) De meeste slachtoffers van Ted waren brunettes van middelbare leeftijd met lang haar in het midden. Ann Rule vraagt ​​zich af of dit komt omdat Teds eerste vriendin Stephanie Brooks Ted pijn had gedaan en vernederd toen ze vertrok, en hij heeft misschien vrouwen gejaagd die op haar leken.

(*) 1974 - Karen Sparks (Joni Lenz genoemd in het boek, 18). Aangevallen, bludgeoned en seksueel misbruikt terwijl ze sliep in haar kelderkamer. Overleefd.



(*) 1974 - Lynda Ann Healy (21). Ontvoerd uit haar kamer terwijl ze sliep.

(*) 1974 - Donna Gail Manson (19). Ontvoerd van de campus van het Evergreen State College.

(*) 1974 - Susan Elaine Rancourt (18). Ontvoerd van de campus aan het Central Washington State College.

(*) Tijdens het onderzoek na de verdwijning van Susan Rancourt vertelden andere vrouwelijke studenten de politie over een vreemde man die ze op de campus hadden gezien. Dit is wat een student zei:

'Een meisje zei dat ze op 12 april met een lange, knappe man van in de twintig had gesproken buiten de campusbibliotheek, een man met een arm in een draagdoek en een metalen beugel aan zijn vinger. Hij had problemen gehad met het beheren van zijn hoeveelheid boeken en had er een aantal laten vallen. 'Ten slotte vroeg hij me of ik hem zou helpen ze naar zijn auto te dragen', herinnerde ze zich. De auto, een Volkswagen-bug, stond op ongeveer 300 meter van de spoorwegbok. Ze had zijn boeken naar de auto gedragen en merkte toen dat de passagiersstoel ontbrak. Iets - ze kon niet eens zeggen wat - had ervoor gezorgd dat de haren in haar nek rechtop stonden, iets met die ontbrekende stoel. Hij leek aardig genoeg en ze hadden het erover gehad dat hij gewond was geraakt bij het skiën op Crystal Mountain, maar plotseling wilde ze gewoon bij hem weg zijn. 'Ik legde de boeken op de motorkap van zijn auto en ik rende'.

(*) 1974 - Roberta Kathleen Parks (22). Vermist aan de Oregon State University in Corvallis.

(*) 1974 - Brenda Carol Ball (22). Ontvoerd uit de Flame Tavern in Burien, Washington.

(*) 1974 - Georgann Hawkins (18). Ontvoerd uit een steegje achter haar vrouwenclubhuis. Ze moest slechts drie meter lopen tussen het huis dat ze bezocht en haar eigen huis.

(*) 1974 - Janice Ann Ott (23). Ontvoerd uit Lake Sammish State Park (een druk strand, op klaarlichte dag).

(*) Janie Ott en haar man Jim Ott leefden op lange afstand toen ze werd ontvoerd en vermoord. Na haar dood ontving haar man een brief die ze had gestuurd voordat ze vermist werd. In de brief klaagde ze over de tijdsduur (5 dagen) dat het haar brieven kostte om hem te bereiken: “Vijf dagen! Is dat niet slepen? Iemand zou kunnen vervallen voordat je er ooit lucht van kreeg '.

(*) 1974 - Denise Marie Naslund (19). Ontvoerd uit Lake Sammish State Park slechts enkele uren na Janice Ott.

(*) 1974 - Nancy Wilcox (16). In een hinderlaag gelokt en gewurgd in Holladay, Utah. Haar lichaam is nooit gevonden.

(*) 1974 - Melissa Anne Smith (17). Ontvoerd uit Midvale, Utah.

(*) 1974 - Laura Ann Aime (17). Ontvoerd uit Lehi, Utah.

(*) 1974 - Carol DaRonch (18). Poging tot ontvoering in Murray, Utah.

(*) 1974 - Debra Jean Kent (17) Ontvoerd van een schoolparkeerplaats in Bountiful, Utah.

(*) 1975 - Caryn Eileen Campbell (23). Ontvoerd uit een hotelgang in Snowmass, Colorado, terwijl haar familie op haar wachtte in de lounge om een ​​tijdschrift uit hun kamer te halen.

(*) 1975 - Julie Cunningham (26). Ontvoerd uit een bar in Vail, Colorado.

(*) 1975 - Denise Lynn Oliverson (25). Ontvoerd tijdens het fietsen naar het huis van haar ouders in Grand Junction, Colorado.

(*) 1975 - Lynette Dawn Culver (12). Ontvoerd van haar middelbare school in Pocatello, Idaho.

(*) 1975 - Susan Curtis (15). Ontvoerd van de campus van Brigham Young University.

(*) 1978 - Margaret Elizabeth Bowman (21). Gedood in haar slaap in het vrouwenhuis van Chi Omega.

(*) 1978 - Lisa Levy (20). Gedood in haar slaap in het vrouwenhuis van Chi Omega.

(*) 1978 - Karen Chandler (21). Aangevallen in haar slaap in het huis van Chi Omega. Overleefd.

(*) 1978 - Kathy Kleiner (21). Aangevallen in haar slaap in het huis van Chi Omega. Overleefd.

(*) 1978 - Cheryl Thomas (21). Aangevallen in haar slaap. Overleefd.

(*) 1978 - Kimberly Diane Leach (12). Ontvoerd van haar middelbare school in Lake City, Florida.

verliefd worden op een alcoholist

Andere potentiële slachtoffers

(*) Ann Marie Burr (8). Dit was de buurman van Ted Bundy toen hij 14 was. Ze verdween op een avond uit haar bed en haar lichaam werd nooit gevonden. Ann Rule zegt dat ze denkt dat hij Ann Marie heeft vermoord.

(*) Lisa E. Wick en Lonnie Trumbull (beide 20). In 1966 werden ze aangevallen in hun slaap en bludgeoned en gewurgd (zo viel hij alle slachtoffers aan werden aangevallen in hun bedden) in Seattle nabij een winkel waar Bundy had gewerkt. Trumbull stierf aan de aanval en Wick vertelde Ann Rule 'Ik weet dat het Ted Bundy was die ons dit heeft aangedaan' ondanks het verlies van geheugen.

(*) Susan Davis en Elizabeth Perry (beide 19). Beide vrouwen werden neergestoken in 1969. Hoewel dit niet de M.O. van Bundy was, wordt hij in de zaak als een 'sterke verdachte' beschouwd.

(*) Rita Curran (24). Vermoord in haar appartement in 1971. Haar werkplek in Burlington, Vermont was naast het huis waar Bundy werd geboren - een plaats die hij mogelijk heeft bezocht.

(*) Joyce LePage (21). Ontvoerd van de Washington State University in 1971.

(*) Rita Lorraine Jolly (17). Ontvoerd uit West Linn, Oregon in 1973.

(*) Vicki Lynn Hollar (24). Ontvoerd uit Eugene, Oregon in 1973.

(*) Brenda Joy Baker (14). Ontvoerd uit Washington in 1973.

(*) Sandra Jean Weaver (19). Ontvoerd uit SLake City, Utah in 1974.

(*) Carol L. Valenzuela (20). Ontvoerd uit Vancouver, Washington in 1974.

(*) Martha Morrison (17). Ontvoerd uit Eugene, Oregon in 1974.

(*) Melanie Suzanne 'Suzy' Cooley (18). Ontvoerd uit Nederland, Colorado in 1975.

(*) Shelly (of Shelley) Kay Robertson (25). Ontvoerd uit Golden, Colorado in 1975.

(*) Nancy Perry Baird (23). Ontvoerd uit Farmington, Utah in 1975.

(*) Debbie Smith (17). Ontvoerd uit SLake City, Utah in 1975.

Operandi-modus

(*) De vingerafdrukken van Ted Bundy zijn nooit op een plaats delict gevonden. Hij veegde zelfs zijn eigen appartement af zodat er geen vingerafdrukken konden worden genomen als het werd doorzocht.

(*) Hij gaf de voorkeur aan Volkswagen Beetles omdat je de passagiersstoel kon verwijderen, waardoor een onbewust lichaam gemakkelijker in die ruimte kon worden gedwongen.

(*) Een vrouw schreef aan Ann Rule en beschreef een ontmoeting met een man die volgens haar Ted Bundy was. Het zou verklaren wat er gebeurt als hij iemand ontvoert:

“Eén vertelde me over de knappe man in de Volkswagen die haar een rit ten westen van Spokane, Washington gaf, om de I-90 snelweg af te slaan naar een verlaten weg, waar hij handboeien maakte. 'Ik slaagde erin hem af te weren en tegen de borstel aan te lopen', herinnerde ze zich. 'In eerste instantie reed hij weg, maar ik hoorde zijn auto net uit mijn zicht stoppen en ik wist dat hij wachtte tot ik naar buiten kwam. Ik hurkte uren achter een bosje alsem totdat ik zijn auto opnieuw hoorde opstarten. Ik wist niet zeker of hij echt weg was, maar ik vroor en ik had krampen in mijn armen en benen omdat ik zo lang in één positie was. Ik rende naar een ranchhuis en ze lieten me binnen '.

(*) Nog een account uit de eerste hand:

Brenda Ball verdween uit The Flame Tavern op Memorial Day Weekend, 1974. Ongeveer een week nadat Brenda was verdwenen, bracht een jonge moeder genaamd Vikky de avond door in een taverne verderop in de straat, Brubeck's Topless Bar.

Vijfentwintig, tenger, met lang bruin haar in het midden gescheiden, reed Vicky daar in haar cabriolet en vertrok voor middernacht. Haar auto zou niet starten, dus accepteerde ze een rit naar huis met vrienden. Om 4 uur 's nachts, net toen de zon de oostelijke horizon begon te verlichten, ging Vikky terug om te proberen haar auto te starten. Ze wilde het niet kwetsbaar en open laten in de kroeg.

'Ik was aan het spelen met de auto, probeerde hem op gang te krijgen - en hij reageerde niet - toen deze knappe man achter de herberg vandaan liep. Ik weet niet wat hij daar op dat moment van de ochtend deed, en het kwam niet in me op dat hij mijn auto opzettelijk had uitgeschakeld.

'Hij probeerde het te starten en toen vertelde hij me dat ik startkabels nodig had. Hij had er geen, maar hij vertelde me dat hij vrienden in Federal Way had die dat wel hadden. We gingen naar deze winkel en hij stuurde me om wat te halen. De man van binnen dacht dat ik gek was en zei dat hij geen startkabels had. Nou, de man die me 'hielp' zei: 'Ik ken iemand die truien heeft.' Voordat ik nee kon zeggen, reden we met zijn auto de snelweg op, ergens noordwaarts richting Issaquah. We reden verder en ik dacht dat hij wist waar hij heen ging, maar ik maakte me zorgen omdat mijn vijfjarige dochter alleen thuis was.

Plots zei de man: 'Doe me een plezier' en ik keek naar hem en hij trok een wisselmes tussen zijn benen en hield het in mijn nek. 'Ik begon te huilen en hij zei:' Doe je top uit 'en ik zei:' Het komt eraf 'en hij zei:' Nu je broek 'en toen liet hij me mijn onderkleding uittrekken.

'Ik zat daar heel naakt en probeerde met hem te praten - om psychologie te gebruiken. Ik vertelde hem dat hij een aardige man was en dat hij zoiets niet hoefde te doen om een ​​vrouw te hebben. Hij zei: 'Ik wil dat niet, ik wil een beetje variatie.' Ik greep het mes en hij was woedend. Hij schreeuwde: 'Doe dat niet.'

hoe je een man niet wegjaagt

'Uiteindelijk zei ik:' Mijn vijfjarige is alleen thuis en ze wordt wakker en ze zal helemaal alleen zijn. '

'Hij veranderde ineens. Gewoon zo. Hij reed een straat op met hoge bomen. Hij zei: 'Dit is het, hier kom je eruit.' Ik sloot mijn ogen, denkend dat hij me zou neersteken en zei: 'Niet zonder mijn kleren.' Hij gooide mijn kleren uit de auto, maar hij bewaarde mijn tas en schoenen. 'Ik ging naar een huis en ze lieten me binnen en belden de politie. Ze ontdekten dat iemand de distributeurdop op mijn auto had getrokken. Ze hebben nooit de man gevonden die het mes op me trok. 'Maar ongeveer een jaar later keek ik naar het nieuws op televisie en zag ik de man op het scherm. Ik schreeuwde tegen mijn vriend: 'Kijk! Dat is hem. Dat is de man die me bijna heeft vermoord. 'Toen ze zijn naam zeiden, was het Ted Bundy'.

Vriendinnetjes

(*) Wat er ook in zijn leven gebeurde, Ted was altijd in staat om ten minste één vriendin in de buurt te houden. Meestal jongleerde hij met vrouwen waarbij Meg Anders zijn langdurige serieuze partner was.

(*) Stephanie Brooks. Stephanie Brooks was zijn eerste serieuze relatie. Ze was mooi en rijk en Ted vond dat hij niet goed genoeg voor haar was en was diepbedroefd toen ze het uiteindelijk met hem uitging.

(*) Elizabeth Kloepfer / Meg Anders. Ze dateerden ernstig vanaf 1969 door zijn ontsnapping en de moorden in Florida (de einddatum is niet duidelijk aangezien ze vaak heen en weer gingen). Op aandringen van een vriend ging ze naar de politie en vertelde ze dat ze geloofde dat Bundy de man was die ze zochten.

(*) In het laatste deel van 1973 (terwijl hij serieus met Meg aan het daten was) liep Ted om Stephanie en liet haar weer verliefd op hem worden. Ze was van plan met hem te trouwen. Toen liet hij haar plotseling vallen. Hij had alles gepland als wraak.

(*) Carole Ann Boone was een voormalige medewerker die hem ooit had gepest dat hij de verdachte was in de politietekeningen. Ze begonnen te daten terwijl hij terecht stond en ze voorzag hem waarschijnlijk van het geld dat hij nodig had om een ​​succesvolle ontsnapping uit de gevangenis te hebben. Ze ondersteunde hem tijdens al zijn processen (zelfs na de moorden in Florida). Ze trouwden tijdens zijn proces in Florida.

(*) Ted heeft een dochter die verwekt was toen hij in de gevangenis zat met Carole Ann Boone. De gevangenen hadden een buy-in van $ 5 voor een tekening en de winnaar zou het collectieve geld gebruiken om de bewakers om te kopen zodat ze een echtelijk bezoek konden krijgen.

Teds persoonlijkheid

(*) Ann Rule zegt dat Ted niet 'zo knap, briljant of charismatisch is als de folklore misdaad hem beschouwt.'

(*) Hij ontving een aanbeveling van de politie van Seattle in 1970 omdat hij een overvaller achtervolgde en de gestolen portemonnee terugbracht aan de eigenaar. Dat jaar redde hij ook een klein kind van verdrinking.

(*) St. Petersburg Times als Ted ter beoordeling De vreemdeling naast me. Hij zei dat hij dat alleen zou doen als hij hun normale boekcritici van $ 35 zou ontvangen.

Politie onderzoek

(*) Toen Ann Rule eindelijk begon te vermoeden dat haar vriend Ted mogelijk de moordenaar zou kunnen zijn, informeerde ze rechercheurs die zijn naam onderbrachten bij 2.400 andere mensen die ze overwogen. Omdat ze er zeker van waren dat de persoon die ze zochten een ervaren crimineel met een strafblad was, kwamen ze er niet toe in om hem aan te kijken totdat Teds vriendin naar voren kwam.

(*) De collega's van Ted plaagden hem dat hij op de persoon in de politietekeningen leek, maar zij dachten niet dat hij serieus een verdachte was.

(*) Het was zo moeilijk om alle gevallen van de vermiste meisjes samen te brengen en een verdachte te vinden dat Ted nooit in Washington werd aangeklaagd.

(*) Uiteindelijk werd hij gearresteerd na een behoorlijk routinematige verkeersstop (een agent wilde hem stoppen omdat hij verdacht in een woonwijk reed, Ted vluchtte voordat hij uiteindelijk stopte en loog over wat hij aan het doen was) in Utah.

(*) Zelfs toen iedereen dacht dat Ted achter veel van deze misdaden zat, was het moeilijk om een ​​zaak op te bouwen. Hij werd alleen veroordeeld voor poging tot ontvoering en diende tijd tijdens zijn verdediging tegen het naderende moordproces in Aspen toen hij ontsnapte.

(*) We kennen de meeste slachtoffers van Ted vanwege zijn bekentenissen, niet vanwege politieonderzoek.

Escapes

(*) Omdat hij rechtenstudent was geweest, wilde Ted zijn eigen advocaat zijn voor zijn processen. Hij eiste altijd een speciale behandeling, zoals het gebruik van wettelijke bibliotheken en om tijdens de rechtbank geen handboeien of beenboeien te dragen. In de bibliotheek van de wet in Glenwood Springs, Colorado, sprong hij uit een raam met een tweede verhaal en rende weg. Hij zwierf 6 dagen door de wildernis van Colorado voordat hij een auto stal en vervolgens werd getrokken en gearresteerd voor onregelmatig rijden.

(*) In zijn cel in Glenwood Springs kreeg Bundy een ijzerzaag en sneed een gat in het plafond van zijn cel. Hij op dieet, zodat hij door het plafond kon kruipen en zichzelf eruit kon laten in een kast van een gevangenbewaarder die de nacht uit was. Hij kleedde zich in de kleren van de cipier en liep weg met $ 500 contant geld dat hij in de gevangenis had gesmokkeld. Hij zou niet worden gemist tot de lunch de volgende dag.

(*) In een gevangenis in Florida gooide hij een sinaasappel naar een licht buiten zijn cel. Later bleek dat hij glasscherven had verborgen voor het gebroken licht in zijn cel.

(*) In zijn cel in Florida werd ontdekt dat hij een ijzerzaag had gekregen. Twee van de staven op zijn cel werden doorgezaagd en op zijn plaats gelijmd met een lijm die hij van zeep had gemaakt.